સાંજ પડે ને ઝાલરટાણે તારે મંદિરિયેથી છોને નીકળવાનું થાતું
મારી સામે તું જુએ ના તારી સામે નત મસ્તકથી મારે ના જોવાતું
આંખ જરા જો બારી લગ પહોંચે તો ખાલી નજરે પડતા રંગબેરંગી સળિયા
બીડીનાં એક ઠૂંઠે તમને સંભારું શામળિયા
મારા પગ પર ઊભા રે'વું મારાથી ના બનતું કેવો થાક લઈને જીવું
મારી ઉપર રોજે આખું આભ તૂટે છે જન્મારાનો વાંક લઈને જીવું
જાત ગળાતાં વાર હવે શી હોવાનો અણસાર લઈને અરમાનો ઓગળિયાં
બીડીનાં એક ઠૂંઠે તમને સંભારું શામળિયા
~ અશોક ચાવડા
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો