પથ્થરપણાની સામું હું જુક્યો હતો કબૂલ.
હું તો કબૂલું છું જ, ખર્યો‘તો - પડ્યો‘તો હું,
તું પણ, હું પાંગરી ફરી ઊગ્યો હતો, કબૂલ!
આંખોથી જો સરે તો પછી શું કરું હું બોલ?
કિસ્સો મેં તારા નામનો લૂછ્યો હતો કબૂલ.
જે આગનો ગુનો મેં કબૂલી લીધો છે દોસ્ત,
તણખો એ તારા હાથથી ઉડ્યો હતો, કબૂલ?
આવ્યો હતો હું દ્વાર ઉપર એ ન ભૂલ તું,
ચાલ્યા ગયા પછીથી તું ખૂલ્યો હતો, કબૂલ.
- અનિલ ચાવડા
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો