સામે ઊભા ખંભા જેવા,
ઈશ્વર છે પણ શંકા જેવા.
પરસેવા જેવાં છે દુ:ખો,
સુખ ખખડેલાં પંખા જેવાં!
દેશ પરાધીન છું હું; સપનાં,
ખરી પડેલા ઝંડા જેવા.
ઇચ્છાઓ છે પૂંછ સળગતી,
માણસ બળતી લંકા જેવા.
હું દફતરની પેન્સિલ જેવો,
મિત્રો સઘળા સંચા જેવા.
~ અનિલ ચાવડા
આ કવિતાનો વીડિયો પણ જુઓઃ
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો