ત્રાટકે છે દુઃખ તોફાની પવન ફુંકાય જે રીતે,
મારું ઘર હું સાચવું છું મારાથી સચવાય એ રીતે.
રોજ ઘટતો જાય છે આ મારી પ્રત્યેનો લગાવ એનો,
ફ્રીજ આવ્યે માટલાનું મૂલ્ય ઘટતું જાય જે રીતે!
માત્ર મારું કામ સ્મરણોનાં ઘરેણાં આપવાનું છે,
આપી દીધાં! આપ એ પ્હેરજા પ્હેરાય એ રીતે.
કોઈ આ ફાટી ગયેલી જિંદગી મારી સીવી આપો,,
મારું સ્વેટર મારી માના હાથથી ગૂંથાય એ રીતે.
આ કવિતા છે, નથી અખબારના કોઈ સમાચાર આ,
એમ ના બોલો તમે વાંચો કવિ વંચાય એ રીતે.
- અનિલ ચાવડા
આ કવિતાનો વીડિયો પણ જુઓઃ
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો