પુષ્પ છું ધીમે ધીમે ખીલી રહ્યો છું

પાંદડીના ઘર મહીં જીવી રહ્યો છું,
પુષ્પ છું ધીમે ધીમે ખીલી રહ્યો છું.

એક ગણિતના દાખલાની જેમ રોજે,
થોડું થોડું હું મને શીખી રહ્યો છું.

દૃષ્ટિ પણ હું; પાંપણોનો ભેજ પણ હું,
હું જ તારી આંખની કીકી રહ્યો છું.

વીખરાયેલા જીવનના ગંજીફાને,
શું કહું કે કઈ રીતે ચીપી રહ્યો છું?

કંઈ નવો આકાર મેળવવા સતત હું,
મારું લોખંડીપણું ટીપી રહ્યો છું.

- અનિલ ચાવડા

આ ગઝલનું પઠન પણ સાંભળોઃ