કેમ સમજાવું તને કે એ સમજની બ્હાર છે…
ચાલ ચાલે એ પછી તું મ્હાત આપે ને ભલા,
તું રમતમાં છે જ નહિ, તું તો રમતની બ્હાર છે…
સેંકડો ખડકો નીચે ભૂતકાળ દાટી દો છતાં,
ફાટશે જ્વાળામુખી થઇ, એ શમનની બ્હાર છે…
ચાલવા કે દોડવાથી થોડું કંઈ પ્હોંચી શકાય,
છે ઘણા રસ્તા જ એવા જે ચરણની બ્હાર છે…
પી ગયો છું સાત દરિયાનેય નીચોવીને હું,
કૈક એવું લાવ જે મારી તરસની બ્હાર છે…
– અનિલ ચાવડા
આ ગઝલનું પઠન પણ સાંભળોઃ
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો