નહિ નમતાને અણગતો છું, નમું એમને ખૂબ ગમું છું.
હું જ બારણે દઉં ટકોરા, હું જ બારણાં ખોલું ઘરનાં,
વરસોથી હું એક જ ધારો ‘કોઈ આવ્યા’ની રમત રમું છું.
મને ઉલેચી સમુદ્ર માફક કરી જ નાખો મારું મંથન,
દરિયા માફક ઉછળું છું, દરિયા માફક હું ય શમું છું.
‘શું કામ કરો છો?’ પૂછ્યું ત્યારે તરત પાંપણે વિગત લખાવી,
‘તૂટી ગયેલાં સપનાંઓના કાટમાળનો ભાર ખમું છું.’
આંસુ, ઝાકળ, વરાળ કે વરસાદ બધામાં કરું પ્રવાસો,
પાણી છું હું બધી જગાએ લઈને નોખાં નામ ભમું છું.
- અનિલ ચાવડા
આ ગઝલનું પઠણ પણ સાંભળોઃ
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો